زدم فریاد خدایا این چه رسمیست . رفیقان را جدا کردن هنر نیست. رفیقان قلب انسانند خدایا.بدون قلب چگونه می توان زیست
روزی ازم پرسید:بزرگترین آرزوی توچیست؟ گفتم:تحقق یافتن آرزوی تو.....اما افسوس هرگزندانستم آرزوی تو جدایی از من بود
امشب برای گریه ام یک شانه می خواهم که نیست دراین خرابات جهان یک خانه می خواهم که نیست در غربت چشمان تو تنهاییم اواره شد در وصف این نامردمان یک واژه می خواهم که نیست
وقتی خواستم بمیرم. گفتند:بزرگترین گناه نا امیدی است. وقتی براستی سخن گفتم . گفتند: دروغ است . وقتی به ستایش روی آوردم گفتند: خرافات است. وقتی گریستم . گفتند: کودکانه است. وقتی خندیدم گفتند: دیوانه است. حال دگر مانده ام ..... و حال که دیگر! سخن نمیگویم. گویند عاشق است! این است زندگی من ....
بودنم را هیچکس باور نداشت, هیچکس کاری به کار من نداشت, بنویسید بعد مرگم روی سنگ, با خطوطی نرم و زیبا و قشنگ, او که خوابیده است در این گور سرد, بودنش را هیچکس باور نکرد,
به دیدارم بیا،هر شب دراین تنهایی تنهاو تاریک خدا مانند دلم تنگ است بیا ای روشن ای روشنتر از لبخند شبم را روز کن در زیر سر پوش سیاهی ها دلم تنگ است
