شاید زندگی ان جشنی نباشد که ما ارزویش را داشتیم...اما حال که به ان دعوت شده ایم پس بگذار تا میتوانیم شاد باشیم...
زندگی دفتری از خاطرهاست ... یک نفر در دل شب ، یک نفر در دل خاک ... یک نفر همدم خوشبختی هاست ، یک نفر همسفر سختی هاست ،چشم تا باز کنیم عمرمان می گذرد... ما همه همسفریم
جبران خلیل جبران:
بهترین بخشی را در هر فرد جست وجو کن و این را به او بگو. همه ما به چنین محرکی نیازمندیم، هر بار که از کار من ستایش می شود، فروتن تر می گردم چون احساس نادیده گرفته شدن یا ناخوشایند بودن نمی کنم. نگریستن به عظمت همسایه ات را بیاموز و عظمت خودت را نیز بنگر.
آدم به جرم خوردن گندم
با حوا
شده رانده از بهشت
اما چه غم
حوا خودش بهشت است
زندگی ضرب زمین در ضربان دلهاست
زندگی حس غریبیست که یک مرغ مهاجر دارد
زندگی سوت قطاریست که در خواب پلی میپیچد
زندگی به مرگ گفت: زندگی به مرگ گفت : چرا آمدن تو رفتن من است ؟ چرا خنده ی تو گریه ی من است ؟ مرگ حرفی نزد!!! زندگی دوباره گفت : من با آمدنم خنده می آورم و تو گریه من با بودنم زندگی می بخشم و تو نیستی مرگ ساکت بود زندگی گفت : رابطه ی من و تو چه احمقانه است !!! زنده کجا ، گور کجا ؟ دخمه کجا ، نور کجا ؟ غصه کجا ، سور کجا ؟ اما مرگ تنها گوش می داد زندگی فریاد زد : دیوانه ، لااقل بگو چرا محکوم به مرگم ؟؟؟ و مرگ آرام گفت : تا بفهمی که تو و دیوانگی و عشق و حسرت چه بیهوده اید...
زندگی چون گل سرخیست پر از خار پر از عطر پراز برگ لطیف یادمان باشد اگر گل چیدیم :
عطر وخاروگل وبرگ همه همسایه دیوار به دیوار همند
دیروز جز خاطره ای بیش نیست و فردا فقط یک رویاست
اما اگر امروز را خوب زندگی کنی تمام دیروز هایت
به خاطره ای خوش و تمام فرداهایت به رویای امید تبدیل خواهد شد.
زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی چیست ؟
اگر خنده است چرا گریه میکنیم ؟
اگر گریه است چرا خنده میکنیم ؟
اگر مرگ است چرا زندگی می کنیم ؟
اگر زندگی است چرا می میریم ؟
اگرعشق است چرا به آن نمی رسیم ؟
اگر عشق نیست پس چرا عاشقیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ا
